GDY NASZE DZIECKO ZACZYNA EDUKACJĘ PRZEDSZKOLNĄ
Moment, w którym dziecko zaczyna chodzić do przedszkola, to ważny etap i dla niego, i dla jego rodziców. Dziecko ma szansę nauczyć się życia w grupie rówieśników, samodzielnego jedzenia i załatwiania potrzeb fizjologicznych, opanować nawyki higieniczne, dowiedzieć się, jak samodzielnie organizować zabawę, co znaczą zakazy, nakazy i normy.
Dla rodziców to też duża zmiana. Być może pierwszy raz w życiu muszą obdarzyć zaufaniem instytucję społeczną i powierzyć jej opiece swoje maleństwo. Ważne, by robili to w przekonaniu, że dziecko poradzi sobie w grupie i ,że nawet jeśli doświadczy w przedszkolu pewnych trudności, posłuży to jego rozwojowi, a nie będzie dla niego krzywdą. Jeśli będziesz bać się o dziecko, ono to wyczuje i w chwili rozstania wpadnie w rozpacz. Co robić, by do tego nie doszło?
10 SPOSOBÓW ABY DZIECKO CHĘTNIE CHODZIŁO DO PRZEDSZKOLA
- Pokaż, że przedszkole to normalna sprawa . Chodzenie do przedszkola traktuj jak zupełnie naturalną sprawę, a nawet pewien atrybut dojrzałości.Tłumacz malcowi, że podobnie jak tata chodzi codziennie do pracy, a siostra do szkoły, on na tyle duży, by mógł wreszcie chodzić do przedszkola. Bądź cierpliwa, a już niedługo dziecko będzie chętnie chodzić do przedszkola.
- Nie zostawiaj dziecka w domu bez powodu. Przerywanie rytmu chodzenia do przedszkola kilkoma dniami "odpoczynku" u babci lub cioci przedłuża tylko niepotrzebnie okres adaptacji.
- Opowiedz o swoich o miłych wspomnieniach. Chodziłaś do przedszkola i masz miłe wspomnienia związane z tym okresem?Opowiedz o tym dziecku! To sprawi, że będzie chętnie chodziło do przedszkola.
- Zwróć uwagę, w jaki sposób mówisz o przedszkolu "Już możemy wracać do domu" ma inny wydźwięk niż "Teraz idziemy do domu". Niby różnica niewielka, a jednak pierwsze zdanie sugeruje, że przedszkole jest dla dziecka sytuacją przymusową, a drugie nie. W rozmowach, nawet potoczonych między dorosłymi, ale w obecności dziecka, staraj się podkreślać dobre strony przedszkola.
- Nie odbieraj maluchowi prawa do własnej oceny przedszkola. Nie ma sensu przekonywać go, że Jaś, który poszturchuje inne dzieci jest miły, nawet jeśli jest synem naszej najbliższej przyjaciółki, a barszczyk pyszny, choć go nie cierpi. Pozwólcie dziecku się wyżalić i starajcie się podtrzymywać je na duchu.
- Jeśli pojawią się problemy, Porozmawiajcie o trudnych sytuacjach, które mogą się zdarzyć w przedszkolu. Zapewnijcie go, że w takich chwilach może zaufać paniom z przedszkola, tak samo jak mamie czy tacie.
- Ubierz dziecko wygodnie Ubranie przedszkolaka powinno być komfortowe i nie sprawiać kłopotów.Sprawdzą się spodnie sportowe, na gumkę, swetry lub dresy z rękawami łatwymi do podciągania. Pod sweter lub bluzę najlepiej założyć koszulkę z krótkim rękawem. Do zabawy na terenie budynku dziecko powinno mieć kapcie. Zarówno one, jak i buty zakładane na spacer powinny być zapinane na rzepy8
- Nie przedłużaj rozstania Pożegnanie powinno odbywać się bez pośpiechu, ale też bez zbędnego przedłużania momentu rozstania. Twój pobyt w sali z dzieckiem przedłuża jego niepokój związany z rozstaniem, które i tak przecież nastąpi, a także utrudnia nawiązanie pełnego kontaktu z innymi dziećmi. Dlatego najlepiej pozostawić dziecko pod opieką nauczycielki, pomocy nauczyciela która zorganizuje mu czas. Dzięki temu nawet bardzo rozpaczający przy rozstaniu maluch szybko się uspokoi, oswoi i nawiąże kontakt z rówieśnikami.
- Odprowadzanie powierz tacie Jeśli dziecko przy pożegnaniu z mamą płacze, lepiej będzie kiedy odprowadzi je tata- jeśli jest odwrotnie- spróbuj to zastosować.
- Nie wycofuj się, nigdy! Nie zabieraj dziecka do domu, kiedy płacze przy rozstaniu. Jeśli zrobisz to raz, będzie wiedziało, że łzami może wymusić wszystko! Jeśli malec chce może natomiast zabrać do przedszkola swoją ulubioną zabawkę, pozwól mu na to. Kontakt z nią da dziecku poczucie bezpieczeństwa.